Brief van een adolescent over OCDNiet veel mensen begrijpen hoe mijn OCD in elkaar zit. Ik neem niemand iets kwalijk want OCD is niet simpel om te begrijpen. Daarom ga ik het even uitleggen. Eerst was het vooral rond mama maar dat heb ik kunnen overwinnen. Nu probeert OCD de mensen en dieren die ik graag zie zwart te maken. Maar gelukkig krijgt OCD de liefde voor mens en dier niet stuk bij mij. Maar zo simpel? Neen daar bleef het niet bij. Als OCD een gedachte in mijn hoofd wilde steken ( wat natuurlijk niet lukte ) en ik die dan met mama besprak leek het eerst opgelost, maar OCD kwam terug met de zinloze opmerkingen “hoe durft ge dat te denken” dan doet die precies alsof ik dat heb gedacht om mij zo een schuldgevoel te geven. Er zijn nog andere dingen maar sommige dingen weet ik zelf al niet meer omdat het er zo veel waren. Elke dag krijg ik OCD gedachtes. En niet 1 keer maar soms zelfs 4 keer per dag.
Wanneer gaat OCD mij eens gerust laten? Wanneer gaan die stomme gedachtes eens stoppen? Wanneer gaan sommige mensen me accepteren zoals ik ben? Wanneer gaan sommige mensen me willen nemen zoals ik ben? Wanneer krijg ik respect voor mijn OCD? |